Садриддин Эрданаев,28 ёшда, Ўзбекистон Касби:Йўлка плиткаси терувчиси Аслида мен ҳамма ишни қила оламан. Хонадонларни таъмирлайман ва пардозлайман. Лекин ҳаммасидан кўра плитка ўрнатишни жуда ёқтираман. Ҳамма ишга тез ўрганаман, шу ерда бензорез билан ишлашни ўргандим. Бир неча кун йигитларнинг ортидан кузатишим керак эди, буни қандай қилиш кераклигини тушуниш учун ва мен кеса бошладим. Мен Қашқадарьё вилоятидаги қишлоқданман. У ер тинч, уйлар кам. Биз тоғ этагида яшардик, у ерда полиз экинлари ва пахта ўсади, уй хайвонлари ўтлашади. Асосан инсонлар шулар билан шуғулланишади ёки пул ишлашга кетишади. Банк ишлари бўйича Тошкентнинг иқтисодий колледжини 3 йил ўқиб тугатдим, бироқ ҳечам иш топа олмадим. Биринчи марта Москвага 2010-йил келгандим. Қўрқинчли эди, ўшанда русс тилини мутлақо билмас эдим. 2014-йил уйга кетдим, у ерда уйландим, қизим туғилди. Аммо 2015-йили яна қайтдим: оила учун пул ишлаб топиш керак. Уйда хотиним билан кичкина қизалоғим кутади, у 3 ёшга кирди. Маошимни кўп қисмини уларга , албатта, жўнатаман, улар эса уй сотиб олишимиз учун йиғишади. Менинг энг бахтсиз куним , уй таъмирлаганимиз учун пул тўлашмаган кун. Жуда қийин эди, ҳатто маҳсулотлар сотиб олиш имкони йўқ эди ва уйдан бизни ҳайдашаётган эдилар. Бахтимизга, бу бизни четлаб ўтди. Асосан эса Москваликлар бизларга ҳурмат билан мунособатда бўлишади. Лекин уйга қайтиб кетишим учун бегонасан деб айтишган, аммо бундай вазиятлар кам бўлган.